Çanakkale'den Bozcaada'ya Geçiş.. (4. Gün)

Merhaba Sevgili Okur,

Nasılsın? Canım ülkemin her gün ayrı bir yerinde birilerinin canı yanarken, biz de öyle geçinip gidiyoruz. Böyle günlerde yazdan kalma günleri yad etmek biraz olsun iyi geliyor. Bu günkü yazımızın konusu da tam da bu duruma uygun. Gelin birlikte, tatilimizin 4. günü, Çanakkale'den Bozcaada'ya transfer olduğumuz gün neler yaşamışız, onlara bakalım.

Tatilin 4. günü epey hareketli geçti, çünkü hem çok yer gezdik hem de Çanakkale'deki otelimizden ayrılıp yeni merkez üssümüze geçeceğimizden eşyaları toplama telaşımız vardı. Sabah yine otelimizde nefis bir kahvaltı yaptıktan sonra, erkenden otelle vedalaştık. Arabamıza atladığımız gibi, kendimizi yollara verdik. Hedefimiz aslında Geyikli limanından Bozcaada'ya geçmekti ama, Bozcaada'ya ayrıca vakit ayıracağımız için önceliği yollardaki tarihi eserlere verdik.Sırasıyla, Truva, Ezine, Apollon - Smintheion, Babakale ve Asos'a (Behramkale) gidip, en sonunda Geyikli'ye geri döndük.

Bayram Tatili Bahane, Kuzey Ege Şahane - 1. Günün Yarısı

Merhabalar,

Geçen yazımda belirttiğim üzere, bayram tatilini fırsat bilerek 2 gün de izin kullanarak 9 günlük Ege Turuna çıktık. Ege demişken yanlış anlaşılmasın, Alaçatı, Çeşme değil. Bizimki daha çok Kuzey Ege, ucundan da Marmara sayılır.

Kendimize seçtiğimiz rota, Bursa üzerinden Çanakkale, Gelibolu Milli Parkı, Gökçeada, Bozcaada, Truva, Babakale, Asos, Ezine,  Adatepe, Akçay, Altınoluk, Ayvalık, Cunda, Şeytan Sofrası, Bergama, Asklepeion, Manyas Kuş Cenneti, Kaz Dağları, Susurluk ve İnegöl  vardı. Yani içinde hem deniz kum güneş, hem tarih - arkeoloji - müze hem manzara, hem de yeme - içme olan bir tur ayarlamış olduk.

Hedefimiz aşağı yukarı alttaki haritada işaretlenmiş yerleri gezmekti. Lakin bizim tur Bandırma'da değil bozkırda başlayıp bitti.

Kaynak: http://www.gezijurnal.com/ 

Gitmek istediğimiz yerleri seçince, geriye konaklama meselesi kaldı. Hem ekonomik olsun, hem adada kalabilelim, hem de rotamız üzerinde gelgit yapmayalım kriterleri olunca kendimize 3 merkez üssü seçtik.

Ama seçimler hiç de kolay olmadı sayın okuyucu. Sağ olsun İstanbul ahalisi her yeri kapatmış, bırak ekonomik olmayı, seçilen tarihlerde oda bile bulamadık çoğu yerde..

İlk gün:

Kaynak: Hanım ve Bey

Sabah saat 4:00’e kurduğumuz alarm bizi beklediğimiz gibi o saatte uyandırdı. Biraz tembellik biraz da 'hava daha çok karanlık canııım' sebebiyle bir miktar erteleme oldu. 5:00 gibi evden çıktık, Shell'de durup sabah sandviçi, su aldık, yola koyulmamız 5:20 filandı. Tin tin tin Polatlı üzerinden Sivrihisar, Eskişehir ve Bursa yapmayı kafaya koymuştuk. Bursa'da İskender yenecekti, o yüzden bu sandviçler bizi o vakte kadar tok tutmalıydı. Lakin herkes bizimle aynı fikirde olmalıydı ki yollar pek tenha değildi, üstüne üstlük yandaki resimde görüldüğü üzere Polatlı'da epey trafikle karşılaştık. Eyvah! N'apıcaz? Akşama Bursa'ya varamayız bu gidişatla derken, millet Sivrihisar'da Afyon'a döndü. Biz de birer kötü adam gülüşü patlattık ve sakin sakin Eskişehir'e doğru ilerledik. Durup çibörek yeme fikri ne kadar cazip gelse de bu yemek savaşını İskender kazandı, biz durmadan Bursa'ya geçtik.

Gelmişken Bursa gibi tarihi bir şehirde powerwalk yapmamak, Uludağ'a çıkmamak olmazdı. Bu sebeple, arabayı ilk bulduğumuz otoparka çekip, tabana kuvvet yürümeye başladık. Açıkçası, Bursa'yı beklediğimden gelişmiş buldum. Bizim gördüğümüz bir AVM vardı, Kent Meydanı AVM. Bunun dışında şehirde bulunan hanlar, türbeler, camiler, kaleler ve tarihi binalar korunmuş görünüyordu. Hanlarda ve Kapalı Çarşı'da  epey hareketlilik vardı. İhtiyacınızın olan pek çok şeye rahatça ulaşabiliyorsunuz gibi duruyordu, üstelik AVM' ye girmeden. Bunun yanı sıra epey kalabalık bir şehir ve TOKİ'nin “muhteşem” yapılarından tabii ki nasibini almış. Şehrin kendi nüfusu üzerine bir de malum göç durumu var. Konuştuğumuz bir taksici epey şikâyet etti bu konuda.

Bir de açıkçası mini olmasa da şehirde şortla dolaştım. Açıkçası Bursa şehrinin genel muhafazakâr yapısından ötürü biraz çekindim ama hiçbir kötü bakış vs. ile karşılaşmadım. O yüzden bayağı rahatladığımı itiraf etmeliyim.

Kaynak: Hanım ve Bey

Gelelim Bursa'daki önemli diğer olaya: Teleferik ve Uludağ (Yeeeey! )

Ne kadar Temmuz ayı da olsa üşüyeceğimizi düşündüğüm için Uludağ'a çıkma taraftarı olmasam da yeni teleferikler ve içimdeki merak duygusu ile günün ilk biletini kaptık :)  Bir de yeni bir uygulama vardı. Çıkarken fotoğrafınızı çekiyorlar, siz döndüğünüzde sizin fotoğrafınızla farklı farklı Uludağ kombinleri hazır oluyor. Biz de tabii ki onu da çektirdik. Maksat anı kalsın:)

Kaynak: Hanım ve Bey

Eskisini bilmiyorum ama bu teleferikler epey başarılı sayın okuyucu. Uludağ'a bu şekilde çıkmak süper eğlenceliydi. Hem bulutların arasından geçiyorsunuz, hem tepeden bütün bitki örtüsünü görebiliyorsunuz, hem de Bursa şehrine tepeden bakabiliyorsunuz. Demem o ki, fırsatınız varsa mutlaka çıkın bir tur atın :) Yaz - kış fark etmez, pişman olmazsınız...

Kaynak: Hanım ve Bey

Kaynak: Hanım ve Bey

Anladığım kadarıyla Bursa Belediyesinin, teleferik ve civarı konusunda biraz daha planı var, bir takım inşaatlar devam ediyordu ama sıkıntı yaratacak bir durum yok.

Teleferikten indiğimizde hava tahmininden daha ılıktı ama serindi. Tişört ve şortla gayet rahat gezdik. Hatta şehrin sıcağından sonra o serinlik o kadar iyi geldi ki tekrar şehre inmek istemedik. Uludağ Milli Park kapsamında piknik alanları, yürüyüş parkuru hatta sportif faaliyetler için özel yönlendirmeler bile vardı. Biz bilmiyorduk, cahilliğimize verin. Birkaç tane (alkolsüz!) sosyal tesis, market ve bir kaç tane seyyar tezgâh vardı. Bunun dışında, yazın da piknik yapmak için çok güzel bir yer olduğunu anladık. Uludağ'a sadece kayağa değil, yazın gezmeye temiz hava almaya da gelinmesi gerekiyormuş :)

Kaynak: http://www.iskender.com.tr/  

Şehre tekrar döndüğümüzde, karnımız epey acıkmıştı. Ne yiyeceğimiz belliydi ama yiyeceğimiz yeri bulmamız lazımdı. Tercihimizi İskender kebabını tescillemiş olan KEBAPÇI İSKENDER'den yana kullandık. Bursa Tayyare Kültür Merkezi Yanındaki yerlerine gittik.Bu şirin dükkânın içinde toplasan 10 masa yok galiba. Ve de öndeki çiçeklerin yerine biz gittiğimizde tabure vardı. Zira sıra bekleyenler o taburelerde oturuyor. Nereden mi biliyorum?  Hayatımda ilk defa İskender yemek için sıra bekledim, beynime işledi. Oradan biliyorum. Geç gitmedik, hatta biz gittiğimizde servisin başlamasına 15 dk. filan vardı. Biz de yakındaki sokaklarda bir tur atıp gelelim dedik ama biz geldiğimizde içerisi ful çekiyordu.

Kaynak: http://www.iskender.com.tr/  

Masanıza oturduğunuzda, garson 'Bir mi bir buçuk mu?' şeklinde ilk net sorusunu sorduktan sonra içecek siparişini alıyor. Duble sipariş yok, doymazsan bir daha söyleyebilirsin. Masada su için karafı var. Yandaki resimde de görülebileceği gibi samimi bir aile işletmesi var karşınızda ama baya köklü, 1867'den beri varlar. Bey bir buçuk ben de bir İskender yedik(tereyağlı tabii ki), bir de yanında kola içtik affedersin. Diyet, sağlıklı yaşam filan bitti  ama sor bana pişman mıyım? Şimdi kabul edelim güzel lezzetli yemek yedik, ama biraz tuzlu. Bunu da belirtmeden geçemeyeceğim sevgili okur.

Kebapçı İskender'den ayrıldığımızda midemiz mutlu, biz mutlu, halimize şükrederek arabamıza ulaşmaya çalıştık. Her zamanki gibi yürürken ne kadar yürüdüğümüzü pek fark etmemişiz. Kendimizi nasıl kaptırıyorsak artık, arabaya varmamız bayağı uzun sürdü. Derken Çanakkale istikametinde tekrar yola çıktık.

Birkaç saat sonra, Çanakkale'ye vardık ama Çanakkale ve tatilin devamı bir sonraki yazıda… :)

Beni bekleyin anacım…

Hanım

EN ÖNCE VE İLLA Kİ SAĞLIK OLSUN!....

Hani bazen insan, şu hayatta ne yaptığını, niye yaşadığını unutur, içine kapanır, bulanıklaşır ya..

Öyle zamanlarda destek olsun diye gelsin bu şiir..

EN ÖNCE VE İLLA Kİ SAĞLIK OLSUN!....

 Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama.
 Yarım saat erkene kurulsun saatin.
 Kedi gibi gerin, ohh ne güzel yine uyandım diye sevin...
 Pencereni aç, yağmur da olsa, fırtına da olsa nefes al derin derin.
 Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin.
 Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin.
 Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart.
 Çek kızarmış ekmek kokusunu içine
 Bak güzelim kahvaltının keyfine...
 Ayakkabıların boyalı olsun, kokun mis.
 Önce sana güzel gelsin aynadaki siluetin.
 Çık evinden neşeyle, karşına ilk çıkana gülümse, aydınlık bir gün dile.
 Sonra koş git işine, dünden, önceki günden, Hatta daha da eskiden 
 yarım ne kadar işin varsa hepsini tamamla, Ohhh şöyle bir hafifle...
 Bir güzel kahve ısmarla kendine, seni mutlu eden sesi duymak için alo de.
 Hiç işin olmasa da öğle üzeri dışarı çık.
 Yağmur varsa ıslan, güneş varsa ısın, hatta üşü hava soğuksa...
 Yürü, yürürken sağa sola bak, öylesine değil, görerek bak.
 Çiçek görürsen kokla, köpek görürsen okşa, çocuk görürsen yanağından 
 makas al...
 Sonra, şöyle bir düşün. Kimler sana yol açtı, sen çok dar da iken?...
 Kimler seni ferahlattı, hani kapını kimsenin çalmadığı günlerde kimler 
 kapını tıklattı?..
 Ne kadar uzun zamandır aramadın onları değil mi?...
 Hadi hemen uğrayabilirsen uğra, arayabilirsen ara!...
 Hatırlarını sor, öyle laf olsun diye değil, kucaklar gibi sor!...
 Bu sadece onların değil, senin de yüreğini ısıtacak, yüzünde güller 
 açtıracak..
 Günün güzeldi değil mi? Akşamın da güzel olsun...
 Yemeğin ne olursa olsun, masanda illaki kumaş örtü olsun...
 Saklama tabakları, bardakları misafire. Sizden ala misafir mi var bu 
 dünyada?..
 Ailecek kurulun sofraya, öyle acele acele değil, vazife yapar gibi hiç 
 değil.
 Şöyle keyife keyif katar gibi, lezzete lezzet katar gibi, eksik 
 bıraktıklarını tamamlar gibi. Tadına var akşamının...
 Gece evinde, dostların olsun.
 Sohbet mezen, kahkahan içkin olsun...
 Arkadaşım, hayat bu. Daha ne olsun?
 Ama en önce ve illa ki sağlık olsun! **

 Can Yücel

Sağ olsun Can Yücel, sen olmasan ne yapardık..

Görüşmek üzere..

Hanım

Kaynak: tık tık