4 Haziran 2015 Perşembe

Geri Sayım Başladı!

Merhaba Sevgili Okur, naber? 

Geçtiğimiz 13 hafta içinde hayatımızda bazı ufak değişiklikler oldu. Mesela karnım epey büyüdü, bebişimiz kendini sevdireceği pozisyonları öğrendi ve tanrıya şükür kıpır kıpır. Kendisinin ismi belli oldu (hatta kapı süsünü bile hazırladık). Odası için mobilyalarımız hazır olmakla birlikte biraz eksiklerimiz hala var. Onları da önümüzdeki haftalarda halletmeyi planlıyorum. 

Kendisini büyük bir sevgi ve özlemle bekliyoruz. Dürüst olmak gerekirse, sadece ultrason fotoğrafını gördüğümüz bir canlıya bu kadar büyük bir sevgi hissetmek, duygusal bağ kurmak çok garip geliyor. Hadi ben bunun için hormonlarımla destekleniyorum ama Bey'e ne demeli?  O da her sabah - akşam, bebişimizle konuşup şarkı söylüyor, göbeğimi birlikte seviyoruz, bebiş de  gayet tepki veriyor. Diyeceğim o ki, babalar da hormonlarla desteklenmeseler bile, bu bağı kurabiliyorlar ki bu da beni inanılmaz mutlu ediyor.


Hamileliğin bu son trimesterinde, işler biraz zorlaşıyor açıkçası. Vücut giderek ağırlaştığı için, hemen yoruluyorum, nefes nefese kalıyorum, aynı pozisyonda uzun süre kalamıyorum, özellikle ayaklarım ve ellerim düzenli şişip iniyor.  Bugün itibariyle son 7 hafta içindeyiz ve 4 hafta daha çalışmayı planlıyorum. Çalışmak iyi gelse de, akşamları eve döndüğümde artık daha yorgun oluyorum. Burada en büyük yardımcım Bey, sağ olsun gerek yemek gerek masaj gerek psikolojik destek konusunda hep yanımda. Bunun dışında hamile yogasının da oldukça faydasını görüyorum. Esneklik ve gevşeme açısından başladığım günden bu yana olukça yol aldığımı düşünüyorum. Fiziksel faydasının yanı sıra, diğer hamile arkadaşlarla birlikte olmak, aynı ortamı ve benzer durumu paylaşmak bana çok iyi geliyor. 

Doğumla ilgili hazırlıklarımıza gelince, 3 haftadır hayatımızda doğuma hazırlık kursumuz var. Hastanemizin sunduğu bu hizmete ben koşa koşa gidiyorum, Bey de biraz benim için katılıyor. Eğitimde, doğum süreci ile ilgili oldukça detaylı bilgilendiriliyoruz. Neyin nasıl olması gerektiği, nasıl olabileceği, bizi nelerin beklediği, hangi durumlarla karşılaşabileceğimiz, nasıl gevşeyebileceğimiz, pozitif telkin / olumlamaların etkisi gibi konularda şimdiye kadar eğitildik. Şimdi sıra, kızımız aramıza katıldıktan sonra yapılması gerekenlerde. Bu konu da işlendiğinde mezun olacağız. Kulaktan dolma hikâye yerine, birinci ağızdan (hastanedeki doğum ekibi/ebeler)  direkt bilgi almak hem onlarla iletişimimiz güçlendiriyor hem de insan kendini gerçekten uzman bir ekibe teslim edeceğini bilerek rahatlıyor.  Hamileliğimin başında doğal doğum, doula desteği gibi konularda araştırma yapıp, acaba birisini bulsam mı diye düşünüyordum. Şu noktada hastanedeki ebelerimiz varken, gerek olmadığına kanaat getirdim. 

Bebişimiz büyük oranda gelişimini tamamladı sayılır artık. Biraz daha kilo alıp, büyüyüp içeriye sığmak istemeyeceği günü bekliyor. Şu an nispeten daha küçük olduğundan 
hareketleri daha kıpı kıpır ama büyüdükçe dönmesi filan zorlaşacakmış. Bir de pozisyon konumuz var. Şimdilik başımız yukarıda, popoşumuz aşağıda duruyoruz. Önümüzde haftalarda, doğum pozisyonuna girer diye ümit ediyoruz. 

Eksiklerimize gelince, hemen hemen her şeyi aldık gibi ama yıkayıp çantayı hazırlamamız gerek artık. Bir de odayı biraz hareketlendirmek istiyorum ama nedense gönlüme göre güzel bir lamba bulamadım. Bu gidişle onu da kendimiz yapacağız gibi duruyor. Ufak tefek aksesuar/ tablo/sticker  vs. almak da lazım ya ben beğenmiyorum ya benim beğendiğim bana gelmiyor :)  

Şimdilik bizden bu kadar,

Görüşmek üzere..

Hanım



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder